1. Bu kitabın muhtevası, böyle bir kitaba mevzu teşkil etmesi esasına göre hazırlanmadı; camilerde halka hitaben yapılan konuşmalardan derlendi.

2. Eda ve takdimde, cami cemaatinin duygu, düşünce ve hissiyatı nazara alındığından, az dahi olsa rötuşlamalara rağmen, konuşma dili olduğu gibi kaldı.

3. Vaaz üslûbu içinde, bir mevzudan diğer mevzua geçerken, önceki bahislerin hatırlatılmasından bir kısım tekrarlar meydana geldi. Ve kitapta da bunları ayıklama imkânı olmadı.

4. Kur’ân-ı Kerim’in yüksek üslûbunu bazen sarf, nahiv, maânî, beyan (gramer, mânâ ve açıklama) prensiplerine göre göstermek gerektiğinden, bazı yerlerde oldukça teknik ağırlıklı oldu.

5. Ümmet-i Muhammed’e faydalı olup olmayacağını bi- lemediğim hâlde, sırf arkadaşlarımın hissiyat ve arzularına hürmetimin ifadesi olarak “Evet” dediğim böyle bir meselede, hata etmiş isem kardeşlerimin temiz düşüncelerini şefaatçi yaparak Rabbimin beni affetmesini dilerim.