Sızıntı ve Yeni Ümit dergilerinde yayınlanan başyazılardan derlenen bu demet, mü’min, müslim ve muhsin bir ruhun ihlâs ve samimiyet tüten kokularını taşıyor. Bir tutam kır çiçeği, bir küçük ağaç, bir büyük bahçe, hatta bir bahar mevsimi bile bir demet gibi görülebilir. Yerine göre bir Güneş Sistemi, bir yıldız kümesi, bir galaksi dahi insan ruhu için bir demettir. Bu, bakış sahibi ruhun çapına göre değişir. Öyle ruhlar vardır ki, âlemler onda kaybolur gider. İnsandaki maddî nazar bile nice muhteşem manzaraları yutuyor da doymuyor ve “Daha yok mu?” diyor.

“Çağ ve Nesil–5” yani “Günler Baharı Soluklarken”, her ruhun eline uygun bir buket. Dokunan el, koklayan burun, gören göz ve hissedip düşünen ruha göre algılanan bir bahar demeti. Bu demet, bir güzel ruhun engin inanç ikliminden derleniyor. Kâinat çapında, esmâ ve sıfât tecellîlerine mir’at olan ruhlar vardır. Onların zengin iklimlerinde nice günler, nice mevsimler tüllenir.