Açıklama
Bilindiği üzere Türkiye’nin en büyük yayın gruplarından birisi olan Kaynak Yayın Grubu, AKP hükümeti tarafından gaspedilmiş ve kayyım atanmış, kişiliksiz bir darbe teşebbüsünden sonra da kapatılmıştı. Bu süreci doğru tahlil etme ve gereken dersleri çıkarma adına Hocaefendi ilerlemiş yaşına rağmen iki yıl boyunca yazılarına devam etti. İman, İslam ve ihsan çizgisinden çıkmamaya önem gösteren Hocaefendi yaşanan süreci, tenkili ve soykırımı işledi satır aralarına.
Bu süreçte yayınlanan yazılardan ilki “Bir Küsûf Daha Sona Ererken” başlığını taşıyor. En amansız dönemlerde, en imansız hadiseler karşısında bile tevekkül, teslim ve tefviz düşüncesiyle inayet elinin inananları kuşatacağına ümidini dile getiren Hocaefendi, Hizmet’in tarihinde uğradığı bu kıyımın da güneş tutulması misali ancak bir namazlık saltanatı olacağı inancını koruyor.
Türkiye’nin en çalkantılı dönemlerinden birisine ayna tutan eser, Hizmet hareketi mensuplarına hayat hakkının tanınmadığı, müesseselerine kilit vurulduğu ve pek çoğunun gözyaşlarıyla ülkelerini terk etmek zorunda kaldıkları bir dönemde dışarıda suçlu aramak yerine kendi nefsimizi sorgulamamız gerektiğini ders veriyor. İslam tarihinden örneklerle nefsi sorgulamanın nasıl yapılacağının üzerinde dururken Peygamberler ile onların takipçileri arasındaki nefis sorgulamasının farklılığı, dikkat çeken hususlardan birisidir. Hocaefendi, Peygamberlerden bahsederken “Kendiyle Yüzleşmede Peygamber Ufku” ismini makaleye uygun görürken, onların takipçilerinden bahsederken de “Nefisle Yüzleşmede Hâlede İlk Halka” ismini yazıya başlık olarak tercih etmiştir. Başlık seçiminde bile Peygamberler ile takipçileri arasındaki farka dikkat çeken Hocaefendi, Peygamberleri kendi nefisleri altında ezilen insanlar olarak göstermekten çekinmektedir.
Eksiklikler, kemalatın aynasıdır… Yine “Acıyorum” isimli makalede de maruz kalınan musibet ve belalar ne kadar ağır ve zor da olsa hesaba çekilmesi gereken şeyin ilk önce kendi nefsimiz olduğu ifade ediliyor. Daha sonra da bu süreçte söyledikleri ve yazdıklarıyla yüz binlerce insanın hakkına kasteden, karıncayı bile incitmeyen insanların öldürülebileceğine fetva veren, küçük bir çıkar karşılığı kendi çizgilerini inkâr edenlere duyduğu acıyı dile getiriyor.
Hakk’a Adanmışlar Yolu, Hizmet erlerine ebedi bir tavsiye niteliğindeki makaleyle sona eriyor: Yaşatma Mefkûresi.
